трешти (несв.)
Ги трештило во една ралупеста бука. И овците...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
и само коси, цело поле трешти, небото се тресе, мислиш на тебе ќе падне и се слуша само едно долго виење, еееее, јачи и плаче,
ко мало детуле, и војниците како што одат и како што
гинат само ау, ау, ау, викаат и едни паѓаат, а други се
меткаат наваму и натаму, не знаат кај одат, чакалот им
влегол в очи и ослепени се и од двата полка само осумдесет души не загинаа, и тогаш собув еден мртов Англичанец, ама старшијата ми ги виде чевлите на нозе и оди кај
оди ќе ми се испули во чевлите, ништо нема загубено, а
бара, и, кај ги најде, бре, ботушите што ми ги купи башта
ми, вели, зар татко ти е Англичанец, му велам, и тој одвај дочека да го налутам, нема арамии кога сите крадат и
почна да ме тепа, преку нос, преку очи, и мсне светкавици ми играат и после многу ми се стемна и го гледам како
125
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И почнало да трешти, цело поле да се тресе, небаре нов фронт отворен...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пукаат, трешти коријата. Ние сега молчиме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Точно во дванаесет кутијата што беше обесена на една од гранките на врбата почнуваше да трешти, да кркори, да ѕвечка и веднаш потоа, чиниш низ карпи, ридје, шуми, бури и ветришта се провлекуваше и мачно излегуваше од кутијата мелодијата на „Емброс ЕЛАС ја тин Елада“.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Но само што тие прејдоа на другата страна и само што ги боднаа своите коњи кон ајдутските, од некаде од врбјаците истрчаа тие, ајдутите, Владимир и чупата Перуноска; се фрлија одозгора на коњите и преку чаирите ја трештија спрема врбјаците, спрема Мртвиците Чепиговски. Петерџиите со силна трка по нив.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Му останала некоја експлозија во главата, што се вели, и само да му трешти: вау, вау, бау, бау, да му прави.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почнаа да шијат, да пукаат, да трешти ноќта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој не беше свесен за ништо друго освен за празнотијата на страницата пред него, за чешањето на кожата над глуждот, за трештењето на музиката и за лесното пијанство предизвикано од џинот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во другата соба некој се обидуваше со чешел и со парче тоалетна хартија да ја следи мелодијата на воената музика што сѐ уште трештеше од телекранот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нејсе. Чекорам јас така, нога за нога кога од зад свиокот слушам музика трешти, чалгии свират, тапани бијат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Секања од гром, трештејќи во неа ѝ ја погодиле утробата... па тој удар пламнал во силен оган... кој сѐ стрештил, сѐ строшил и прснале пламени на сите страни!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Зедов со секирата, потчепнувам овде-онде, буричкам по изрованата земја. Се вртам, се трештам.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Трешти стара музика а ти се виткаш како млад бршлен по ѕидовите на сеќавањата.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Долги митралески рафали и трештење на рачни гранати.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
