утопија (ж.)
Цела Европа ќе работи во конзерва, но прашањето останува: не требаше ли да претпочитаме извесна доза на мрзливост, поврзана со доброволното служење, некаков безволен и апатичен етос, наспроти нашата пресилена утопија на оперативноста?
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
„Маргина“ (= Темплум) е паразит врз големото тело на Сорос- чудовиштето кое (питомо, неспретно, чудесновишно, промислено, обои по желба) чекори кон некаква си идеалистичка анаформоза од утопија, гибсоновски наречена дистопија или бодријаровски: скиомахија (борба со сенка).
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Како што вели самиот наслов, оваа книжевност не е ни фантастика во класичната смисла на зборот, ниту пак футурска (анти)утопија.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А на психоаналитичарите им е добро познато дека грандиозните фантазии за општествена утопија, кои на себе својствен начин изразуваат една имплицитна колебливост во соочувањето со стварноста таква каква што е, претставуваат компензација на болните неисполнети нарцисоидни очекувања.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Токму конструктивните утопии кои Варламис ги поврзува со Хундертвасер се тие кои содржат визија за повторно воспоставена околина.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Денешното искуство, коешто може да се сумира во зборот Босна, нѐ става лице в лице со стварноста на таа утопија.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Фантазијата е на власт, како и посветувањето и интелигенцијата, и ние токму сега го доживуваме, или во блиска иднина ќе го доживееме, совршенството на општественото: сѐ е достигнато, небото на утопијата се спуштило на земја и она што некогаш изгледало како сјајна перспектива, сега делува како катастрофа во фокусот на некое временско сочиво што го успорува темпото.“
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Уште повеќе, таа е утопија лишена од темел.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој е чиста спротивност на глупавите хедонистички утопии што ги замислуваа старите реформатори.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеби токму во оваа смисла треба да се протолкува специфичноста и осаменоста на македонскиот историски простор кој со сета своја историска густина како да е предодреден - за утопија.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Знаеше за многу утопии, од верски, од социјален, од политички и од секаков друг вид кои не успеаја во Западна Европа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Како последица на претходново, настана ситуација речиси рамна на утопија.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Се гледа јасно како едното
се распарува, чуден распар
и полутката е далечен сон пред него
па табу
па таен копнеж
па опседнатост
па нова причина за преселби
пуста желба, утопија
се топи во свеста
како грутка шербет
слатка смрт !
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Беше обземен од дилемата на својот живот: како да најде излез од кругот на утопијата, југословенската комунистичка утопија, која дотогаш убаво функционираше и му го осмислуваше животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но понекогаш и спас, ангели, рај, утопија.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Тој во истиот тон продолжи: Југославија е чудесно измислена утопија.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Вистинскиот амбасадор, според нејзината замисла Бев уверен дека, изневерувајќи го предодредениот татков пат за судбината за патот на спасувањето на своите чеда на Балканот, јас како да го вложував сиот живот во неговата утопија да најдам некаков нов излезен пат во кој ќе ја дооткривав сложената таинствена тишина во неговиот живот, моќта на премолчување кога опасноста најмногу демнеше во меандрите на неизвесната балканската судбина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Знам, се ближи денот на глорификација... Живеам во утопија.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Го барав и чистилиштето сакав душата да ја исчистам и да ја издигнам до некој рај, некоја среќна земја, некоја утопија каде што владее хармонија, единство на човекот со човек, единство на човекот со просторот кој го опкружува и љубовта која го исполнува.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Секоја скриена мисла, нов почеток. Почеток на некаква УТОПИЈА. Совршена, непостоечка, замислена, неостварлива.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
