чукало ср.
чука несв.

чукало (ср.)

И одеднаш влегоа двајца со чукала в раце.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тука, со специјални чукала, или со ражните од колите, удирајќи по класјето, ги истеруваа зрната од нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го извадив од џебот ножето што ми беше врзано за појас, пресеков од една грмушка подебела гранка и ја скратив од двете страни така што в раце ми остана едно чукало.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Така јас се заиграв со кучињата додека едно време, туку што Геско или Мурко ми го вратија чукалото, не почуствував како морници ми ја креваат косата.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Којт, на- подвикнав и им го стопорив чукалото како за потфрлување.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Го тресеше ќумезот како некое чукало на камбана! Бам! Бам! Се слушаше летањето!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Лево и десно – полицаец, седат, потпирајќи се на чукало.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)