југа (несв.)
и тука, слично на овие птици, крештеле, врескале, пискале, југале, фаќале заскитани добичиња ноќе, ги молзеле, им ја пиеле крвта, играле оро околу нив земајќи им го умот, се пикале во оџаците и гнетеле крпи за да им чади на луѓето; тука луѓето сега, на тие трски и шевари, после секој погреб фрлаат од умрениот: кошула, чорапи, капа, антерија, риза, убрус, скутник, шалче, шамија - за покус, за да не повлече умрениот и друг по него од куќата;
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Женшини, женшини, се разјугале, ќе им истечат очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Немам прецизни информации за пласманот на овој наш производ на иностраното тржиште, ама браќата Американци ќе да не се испотепаа да купуваат југа.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
