вој (м.)
Најстина, го изгуби првиот токо и вој не е лош.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И колку а вака вој нашиот рувет!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Владичкото ќе си го плаќаш и готово: само барај некое чупале, оти вој пезевенк ве остави та бабата веќе не може да а гледа куќата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Веднаш потоа вресна уште еден потенок, посовитлив, помек, помолезлив, но од тоа не и понеумолив и понескинлив во својата виткост, беспределен вој.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Некој велаат во сета земја врие, други велаат угу кај нас е вој стра, инсан како инсан, кој може крај да му вати на разни муабети?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ако си остане Толе Паша како што си оде сам, немаше вој страм да го јада.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го остави тоа црнилото мое, та ете — побегна со вој прикрепникот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Да и каже ли дека болката под третото ребро ја почувствува сега првпат со својата свест и дека сега знае: таа почнала порано од денот на гревот забременет со безброј нови гревови, секој со своја боја ис вој звук.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
За време итало-грчката војна во 1940 година беше ограбена и запалена неговата куќа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
