декаденција (ж.)
Останува само да се спомене дека еднаш сте го доживеале ова, но со намера никогаш повеќе да не се види, зашто„Ох, Калкута!“ е декаденција на духот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Толку фин (толку артифициелен!?) што го обвинуваат за декаденција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Џарман не ги именува. Самите можеме да ја одбереме онаа што најмногу ни се допаѓа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден од предвесниците на оваа маниристичка декаденција се јавува рано: Вендел Дитерлин, роден 1550 во Стразбур.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Чоколадна декаденција”, возврати Френк со предлог, „со прелив од малини. Ух ох...“
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Мора да се создаде чувство на нужност, чувство дека ако не сториме нешто околу тоа, сѐ ќе заврши во декаденција, криминал и ентропија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
2. Против декаденцијата и моралното пропаѓање За моралот и обичаите во семејството и државата H. Mann, Ernst Glaeser, E. Kästner
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Се напаѓа и отфрла секој хуманизам како претерана „разнеженост” и „декаденција”, убиството станува доблест.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Леле, леле, кич, некултура. Декаденција.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
