ново (ср.)
2. Поимот „еволуција” во речникот на Мисирков и на неговите истомисленици означува програма на „новото движење” што бара првин национално обединување и изградување на македонската национална свест на народот поделен од пропагандите, оневозможување на туѓинското мешање во Македонија, развивање на самостојната македонска култура, јазик и црква во рамките на Турција и под контрола на големите сили, па дури потоа полно политичко ослободување од Турција и создавање независна македонска држава што може да се вклучи и во разни видови федерации или конфедерации на Балканот или меѓу јужните Словени.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
9. Илинденското востание е објавено на 20 јули 1903 год. по стариот стил, т.е. на 2 август по ново.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Верата и јазик – тоа се душата на еден народ, со изменувањето на кои еден народ прави коренен душевен преврат: тој се откажува од сѐ поранешно и зема сѐ ново.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
МИТРЕ: Така е, Панде, така. Ти си кирајџија, одиш горе-долу и ќе чуеш по нешто ново, пак знаеш...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
— Како саморазвивање на самите поими, како логичко раздвојување на единственото, како повторно воспоставување на неговите спротивни страни, појави, особености, итн. — но не како воспоставување на старото единство, туку како нешто ново и на повисок степен подигнато.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Плахо се приближи до столчето и седна на крај, не осмелувајќи се да рече ни збор. – Па што има ново? Работата – врви !
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
- За дедо ми прикажував. Отако го закопаа, третата ноќ дојде дома и побара да му го дадат новото кожувче. Му било студено.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Убаво, убаво. Види шо поскури ти меси воа кучило! — продолжуваше Доста, покажувајќи ѝ ја поскурата, завиткана во новото цркварско цедилце, на Билјаровата снаа и други, кои што врвеа пред порта со букарите на глава.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Та Илко носеше само ново откако умре Стојанка, и штом едни ќе се прокинеа, Митра ги оставаше настрана и вадеше од ковчегот други нови, што га беше донесла Стојанка, та одвај чекаше да се прибере некоја сиромашка и да ѝ го даде мажот и сета беља со него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За тоа време додека Борко го следеше новото облаче, другите помали облачиња сосема исчезнале!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
На школо, на улица, на излети, на гости - сѐ со новото палто. Шест месеци не го симна од себеси!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А има и нешто ново - електричните светилки наредени во далнината на булеварот. ...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Деновите се слични еден на друг и сепак, кога се будеше и се ослободуваше од визијата на ноќта, просветнуваше во него надеж за нешто ново и поинакво што треба да го види и почувствува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Европејците донесуваат навистина нешто ново и убаво, не е разумно да се одречува тоа, но има нешто што не чини и треба да се одрече и осуди, а младиот лесно го прифаќа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сигурно го побараа она, што го бараа сите, но тој сега мораше да се обѕрне кон неговото лице, мораше да го одличи, бидејќи тие раце на неговиот тезгав беа нешто ново.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Гледаше како во неговите полузатворени очи се исплетуваат од светлината безбројните игриви виножита: сино-црвени, винено-жолти, лилаво-зелени, со полно усвитени искри, што се менуваа во една бескрајна низалка на боите, создавајќи уште во првиот следен миг нешто сосема ново.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Дури сега знаеше дека мора да преземе нешто ново.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Учителката зачудено го пречека новото дете, но Лидија ѝ објасни: - Ова е Зоки, учителке. Зоки Поки.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Од коријата излезе Горјан, дојде до него и праша: - Како? Што има ново?
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Камо ново? - Какво? - Шарено! Нели имаш куќа на крај село ... Имаш!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
