принуди (св.)
А кога се покрстија, беа принудени словенските зборови да ги пишуваат со римски и грчки букви, без некое особено правило.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Пак и да се допушти оти востанието тогаш ќе биде и посилно од сега и ќе ја принуди Европа да свика европска конференција, може ли некој да предрече оти решенијата на таа конференција ќе бидат во наша полза? – Одвај ли.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Да го допуштиме и спротивното, дека сегашната борба најпосле ќе ја принуди Европа да се замеша во турските работи и да ја принуди Турција да им даде рамноправност на македонските народи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Трети ќе најдат оти јас проповедувам некаква надеж за поправување на Турците спроти нас и на европските реформи во нашата татковина, кога досега јасно било докажано оти ни Турција сакала, сака и ќе сака реформи во Македонија, ни големите држави се наклонети да ја принудат Турција за да ни даде некакви, па и најмали реформи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ги фати мракот уште пред анот кај Вашарејца и тие беа принудени тука да преноќат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но се задржа кај старците цел ден и ноќта преноќева тука во дворот под ведро небо и точно разбра дека водата во тврдината е доведена со ќумци од Беренското Чешмиче, кое е надвор од тврдината 400-500 метри, та уште утре ќе им ја запре и ќе ги принуди да се предадат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Сега можеше и да се радува што ќе биде неколку недели надвор од оној до ситници раздробен и познат ден во селото, кога сеќаваш како секој поглед, секој збор, оди против тоа да те препознае и да те признае, те пренебрегнува, те премолчува, те принудува на една спарушеност, на една изветвеност од честите среќавања, од долгото гледање и од долгото познавање.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Можеше да се обиде да најде уште некоја потпора за своето тело во подебелите ветки околу себе, да се загнезди меѓу нив колку што му беше возможно тоа во неговата положба на закачен, а за да сето време секое негово движење се престоруваше во растреперена напнатост, така што еднаш беше принуден докрај да се смири и само да трае.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Влезе еднаш во неговата врата, онаков русокос, извишен, сиот еден ластер, влезе сосема бесшумно и со една попуста желба никому да не му падне в очи, бидејќи имаше една таква ѕвезда, крај која не можеше да се помине, а да не се забележи, бидејќи сите се свртуваа по него, нешто ги принудуваше да се свртат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На тој начин Бахтијар сакаше да ги опколи востаниците и да ги држи макар цела зима, за да ги принуди на предавање.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Илјада души аскер и заптии, не можат двајца луѓе да налегнат, та се принудени да ги горат живи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Горештините принудија многу луѓе да се оттргнат од градската врева: железничката станица е претрупана со патници и тешко се добива место во вагоните.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секако, ќе биде принуден да го задржи малиот апартман во Центарот, зошто работата со стоковните куќи добро тргна.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Не ме принуди да ги поткажам моите другари и другарки.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Селаните, принудени да го населат градот за да се создаде „новиот пролетаријат” се првите жртви на режимот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ете, значи, поданици кои дословно се инкарнирани со угнетувањето чии што се жртви, принудени да се препознаат во државата што ги сотира мавтајќи им пред очите со нивниот сопствен лик.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
А бидејќи деконструкцијата понекогаш нѐ принудува да прашуваме за вистината, за умот, за смислата, за светлината, постои еден момент во кој тоа прашање за вистината веќе не му е подложно дури ни на авторитетот на умот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Така, за да ја продолжи играта, филологот беше принуден да пречекори некои ограничувања поставени од неговата сопруга.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Писателите на фантастичната и научнофантастичната книжевност биле принудени да соработуваат со овие списанија, па така се случило медиумот да ги наметнува стандардите, за денешни поими, впрочем, сосема простодушни и дури наивни.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во други случаи, како во модерните истражувања на магнетизмот, не сме принудени да даваме нови микротеории, но мораме да направиме нови анализи на статистичките својства и флуктуации за да видиме како опсервираните феномени можат да се изведат од теориите за подолното ниво.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
