сере (несв.)

— Мори, a серат кокошките, златна Боле. Какво растење!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Не сери ти оттаму, - викна пушкомитралезецот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Никој не знаеше да чека ред. Многумина сереа крв.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Што правевме? Спиевме, мочавме, серевме... Тоа правевме кога не можевме да излеземе.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зашто беше полуслеп и зашто беше толку остарен што не можеше да ги спопашка, дечиштата го тргаа за ресачката и го галатеа: Никола-серикола, врзи кучка за дирек; Никола удри, кучка сери, Никола бери!
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пишувам срања, му се обраќам на вискито.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ставаат секакви срања во хероинот во денешно време - како најчест загадувач го користат манитолот бидејќи ги има сличните особини на хероинот; манитолот е лаксатив.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ништо не ти верувам. Истите муабети, истите срања.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Оној кој го користи хумусниот клозет нема страв од смртта, бидејќи нашето серење овозможува наше повторно раѓање“.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Група разулавени симопати се качува на бандери, скока од балконите и дрвјата, сере и моча врз минувачите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За воспоставување на прекинатиот еколошки тек Хундертвасер размислува и подоцна, во својот текст „Култура на серењето- Свето серење“ (1979-1980).
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Срање!, јасно дека нема ништо да научам!...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Не можам веќе!... Дупката од газот ми се грчи... Серам во гаќи...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ми го цица прстот... Не ми го цица веќе... Срање!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не сум го убил белки? Срање!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Третина од сите работи што сум ги рекол или направил веројатно се банални клишеи, третина е тешко срање а третина се полни погодоци. Тоа е добар просек.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Нели гледаш?“ рече Ренди. „Што е ова срање, бе тато?! Нели гледаш? Луд ли си? Што правиш?“
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Ти плачеше, со едната рака стискајќи го Навахо ќебето до градите и грабајќи по твоето бикини со другата, а јас се обидував да те успокојам со смирувачки фрази како, „Да му ебам мајката! Неверојатно срање!“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Срање. Можеш да ја земеш истата таблета 100 пати и таа 100 пати ќе биде различна. . . и тоа е прекрасно!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Беше како да велевме ‘Ние сме врвот на копјето на ова ново прекрасно движење и сите други се срање, зашто ние сме тие што знаат, а другите не’.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Повеќе