страв (м.)
Да, не од недостојна смрт... За насилнички дела отплатник беше, знаејќи да одмазди смртно за својата дружина цела, голем страв сегде ширејќи.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Но, откако порасна направи дела од кои душмански племиња в страва се стресоа...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Страва не минеше од нас. Од смртта исплашени тогај зедовме оружје в рака. Чувствувавме дека ни мрзнеше крвта..
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
– „Не јаде штрк телци, а чедо, туку лели ти е страв, бркни го.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Да им се јавам на овие луѓе, ми е страв да не нешто ме отепаат или да не се некои диви луѓе од долна земја?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Збивал, збивал, одвај душата си ја зел од пусти страв што беше превидел од држењето на Велка.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Кон тоа неопределено чувство се присоедини и страв.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
97. Израз во рускиот јазик: против својата желба, со тешко срце, со страв.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На местата свои јунаците гинат по долг и по судба се другари први, во смртта со усмев на усните минат, да не жугне врагот, од страв да се здрви.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Комитетот како трајна организација, се плашеше да пушти кај себе рамноправни членови од другите народности, од Словени србомани и гркомани, или пак и само со српско и грчко образование, од страв неговите тајни да не им станат достапни на балканските државици.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
СИМКА: Страв ми е... Што ќе рече светот?...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Како некоја полза да имам од него, па уште и стравот да му го берам!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
БОЖАНА: (Останува некое време беспомошна во страв за Костадина.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КЕВА: (Дури сега го согледува ножот и премира од страв.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Најпосле, јас... (Оди кои вратата.) Ајде, мечка страв, мене не страв! (Ја фаќа вратата и веднаш ја тргнува раката како ожежена.) А-а! Не бива....
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СПИРО: Бош работа, и нему му е страв!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Само за стравои бил да му клава на човека. (Панде се потсмевнува.)
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: Што те стиоса, море Панде да прикажуваш само стравови!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
САВЕТКА: Ме одмачи, море, ме одмачи! Што маки и што страои претрпев да знаеш!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сѐ му изнапишав: „како ми е страв да ѝ кажам на мајка; дека ме држат затворена како затвореница; како секој ден ме навиткуваат да се согласам за Никола и оти еден ден ќе го сторат тоа и без мојата согласност.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
