мами (несв.)
Со таквите клетви и зборови немој да мамиш!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ноќта е црна постава на денот што се превртува како маскарада Таа е темната утроба на гласот што низ сите ѕвезди везе молчење Најмногу ги сака постелите кревки сред шумниот мирис на боровите Интимна е тогаш и гола како страст што низ смеа мами вечна тишина Па ако тлее нешто живо во неа ќе пеам што мртво не е уште сѐ
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Додека под нашите раце бесшумно исчезнува ноќта кон наслутениот смев интимни сосема одиме Оваа постела потна е море со високи бранови што во пените на чекањето ги фрлаат нашите тела и на тој пат што мами сосема измешана плови зелена гранка од соништата и раката од пелин Па сѐ по малку сетни рацете твои како пристан тогаш сум и брод и галеб што во него ќе слета и ја наоѓам во него онаа неизбежна вистина што мавта и подмладува со рацете на ветерот
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Попот ќе плати за сево ова. Вие не сте криви; тој со тие неколку ебепцази ве подмами да се земете на душа и уште кај ве мами. Не слушајте го него: отворете ја портата и излезете барем вода да се напиете...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Го сети ти тој молк твој што те закла таа добрина твоја што те мами дека не ќе те израсне и снебиден ти за туѓи очи веќе, заспи над ова голо тело Молчи Тивја патот долг.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Го мамиш, го раниш сено, му постилаш а не знаеш кое теле.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И ноќта занесена од миризбите, светлините и маѓесните шумови мамеше со некаква спотаена, луда страст за подавање, за раскривање...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И не знаеш што е тоа месечар. Не знаеш што е тоа лов на вештерки, не те мамат зраците на небото кон бели бездни.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Големи цветови, мамат, корнат од својата миризба. Каква личбина!
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Божилак од тоалети - припиени до телата: тесни, затворени и широки, обгрлени, - трепери, мами... Раздраган, свечен шум...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тоа беше еден негов лов, сите во неговото село му признаваа дека тоа е најмногу негов лов, во кој секогаш се впушташе, а сега неочекувано му стоеше тука, во таа длабока трага пред него, и го мамеше.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се валкаа низ тревата, а таа толку убаво мирисаше, што просто мамеше да си го забуцаш носот во неа, да се зајди од мирисање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Братучедите полека излегоа на чардакот од племната каде што мамеше бледата светлина на раното утро.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Аха - Така ти се чини, рече Србин, кој исто така мамеше во носот таква миризба.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Ама ден ќе биде! - се воодушевуваше Денко, плискајќи ги со студена вода разголените гради. - Просто мами кон Орелска Чука! - рече Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Одеше по билата на ридовите, за да може да гледа и на едната и на другата страна, повремено ќе се провикнеше: „Ме, меее“, мамејќи го телето и очекувајќи да го чуе од некаде неговото мукање.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога излезе од орманот пците се враќаа на неговото мамење, но така накострешени, што одвај чекаа да им рече „тут Шарко, Мрчо — де бре!“
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Долу, по орниците, од каде што пред неколку дена стана снегот, ги појавија своите сини и жолти главчиња качунките, а разните тревки распуштија зелени ливчиња, мамејќи ги беговите јагниња на сладок појадок.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
12. АКО НЕМАШЕ МРАК, НЕ ЌЕ ТРЕБАШЕ СВЕЌА - природно е едното со друго да се мами.
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кога учителот ќе го најдеше со тие книги, му ги земаше од рацете и му велеше: „Фрли ги тие книги, и јас кога бев како тебе ги читав нив и си го мамев умот, им верував сѐ...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
