ни (чест.)
А сега човеци от грешно живеење не познават ни Бога ни закон Божиј, ами ходат и живеат како безумни добици.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Толку е силен тој огин, да падне морето и сите реки у тој огин, не можат да угасат ни една искра.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Од окото божје на кривдата чедата неми ни да се затскријат каде . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Дворот се начичка добро до народот и од неговата таговна вика. (Сите пак, не ги ни собра.) Сред плачот се стегаше народот надвор и благо секој на мртвото тело Кузманово сакаше да му се доближи: да го бакне неговото чело.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Јас вас до денеска не сум ве видел ни во некое село ни пак во некој град; летово јас со еден дуовник го шетав сиот наш вилает и по села и по градови; арно ама нигдека како вас Човек не сум видел.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Некој пат ќе одел на пазар, тики ако му се најдеа повечко пари, два-три дни не си идел ни во најсилната работа дома.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Марко не учествува во битката на Косово, но не му ни помогна на Лазара, дури и му одзеде некои територии.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа раскајување е влезено длабоко во душите на сите Руси, кои сега не сакаат ни да чујат за некакви „братушки”, а особено за Бугарите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Како што гледате, господине министер-претседателе, – продолжува Спространов – ваквите идеи што веќе нашироко се прифаќаат од македонското население, не се ни малку за потценување за да не им се посвети високо внимание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А тој, нејќе ни да чуе. Срам ми е, Рајно! Толкао момче дома да седи!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ми се бендисуваш. Тоа си беше поубаво. Немаше тогаш ни мерници, мелници, како ли се викаат?
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
АРСО: (Го бутка благо.) Арно ќе биде! Само никому ни збор!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ни владиката, сполај му, така не го облекуваат.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Не сум јас страшлив, чорбаџике, ама нејќам ни да се правам овде некој Марко Крале.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МИТРЕ: Ни влакно не му е паднато — како ливада му е!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
„Не верувам рече да се појдени ни до уќуматот.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ФРОСА: Речете: да го поздравиш! Ај, речете оти не ќе ви праќа ни пари ни тутурка да свирите...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
— Во нив Хегел ги разви своите учења, својот поглед на светот и општеството, не оставајќи во претераната совесност ни една област да не ја подложи и нeа на своето филозофско испитување и толкување.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Со самото тоа не беше свршено ни со феудалната идеологија, што во Германија сѐ уште имаше доста свои поборници и бранители.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Во новонастанатите општествени спротивности Хегел не ги забележува нужните услови за понатамошниот дијалектички развој на општеството, туку противречувајќи си наполно на своето учење за сеопштото движење и незадржливиот развој, најдобриот општествен поредок го наоѓа во статичната пруска монархија, во која, според него, нема спротивности, па спрема тоа ни услови за развој во понатамошен, повисок општествен облик.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
