останато (ср.)
Море што се пречкате тука, дајте ја ваму јас ќе ја пресечам. (Ја грабнува погачата, сече и фрла пред секого по едно парче, а останатото ѝ го дава на Ката).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Останатото мене остави ми го! - прошепна Митко.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Деновиве добивме едно честно писмо од Белград во кое меѓу останатото пишува: „ Јас никогаш не можам да ѝ заблазнувам на личност која се зафатила да критикува луѓе кои не ги познава и од кои никогаш не барала извинување.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И сето што е надвор од нас и разграничено од нас, и со сето останато што се разликува од нас и од него (од она, за кое говориме во дадениов момент) со просторот, макар и исполнет со воздух, ние тоа го нарекуваме предмет.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И нашето тело ненадејно станува лесно, преминува во убав ветер; ненадејно, ние стануваме двојни: надесно, рака - налево, рака; надесно, нога - налево, нога; страни и уши и очи и плеќи не граничат со останатото.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ние ги оправдуваме нашите постапки, се одделуваме себеси од останатото и велиме дека можеме да постоиме самостојно.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Што се однесува до останатото, сѐ беше само врева, квак-квак-квакање.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Останатото време можеа да се среќаваат само на улица, секогаш во некоја друга и никогаш повеќе од половина час.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Големиот килим да му се даде на брат ми Александар, а помалиот на Томислав, а останатото на сестра ми Љубица.“
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Останатото ви е добро познато.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
А останатото? Останатото ќе го докрајчат двајцата СС-овци.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Таму го отпеа својот прв хит Миле воли диско, диско а ја коло шумадиско. Останатото е легенда.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Отпи малку, му се стресе раката или устата, и останатото од чашата се излеа на земјата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Секс, дрога и рокенрол. Секс немаше никаде, освен во неговата парола, ама затоа пак, имаше премногу од останатото, знаеше точно како да го компензира она што му недостигаше.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
