игумен (м.)
Затоа тој одамна беше му натратил на игуменот од Чебрен — поп Трпета, ако падне некој женски шеј бездруго да му го причува, и уште една две оки масло напред остави како капар.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Значи, Стале, по планот што го скрои уште првата година кога стапи на работа кај отец Арсенија, треба да биде игумен на овој манастир, а тоа значи веднаш да стане богат човек и да си заживее како што живееше самиот отец Арсенија и редица такви како него „испосници" и „божи угодници".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мајка му, држејќи го за раце него, Максима, и плачејќи го молеше Неби бег тој лично да им го предаде на делениците во Прилеп и да ги моли од нејзино име и од име на татко му лично тие да го испратат до манастирот Трескавец кај стрикото Ефимеј, игумен на манастирот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
А ти не прашувај ме за молепствија - чумата ги коси и игумените и дијаците. Да.“
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Помоли ѝ се, батенце, на проказата дедовска, рекол грчав и без светлост во разумот. - Не си ти игумен меѓу дивјаци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Игуменот наслушнуваше на вратата и одвреме-навреме, во паузата кога ќе замолчеа, ќе влезеше во одајата да им донесе нешто.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Од црквата излезе игуменот, отец Иларион и отец Серафим за да ги испратат полковниците.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Вие нејќете? - го праша игуменот. Бонети молчеше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Од арамиите се спасил само еден. Отишол во некој манастир и, за спас на душата, братски му оставил на игуменот торба злато, да го топат и да леат олтарски двери на кој ќе може да се види историјата на светот...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Писателот вели: „... На дебел пергаментски лист кнезот со руско средновековно писмо ја напиша реченицата: ‘Смирениот игумен Пафнутиј си ја приложи раката’. 102 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Тоа е, - објаснуваше кнезот со огромно задоволство и одушевување, - тоа е личниот потпис на игуменот Пафнутиј според отпечаток од четиринаесетти век...
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
3. Во овој манастир, во почетокот на XIX век игумен бил Кирил Пејчиновиќ, македонски преродбеник, да ве потсетам, гробот му е во Лешочкиот манастир кај Тетово.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Имаа и еден игумен, Михаил, во Слапченскиот манастир.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Крчма изградија. Крчмарот за игумен го прогласија.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Не знам колку време помина кога повторно нечујно се отвори вратата на ќелијата и од неа бесшумно се извлече Рибоокиот и се спушти прудолу, барајќи ме со погледот во одајата со игуменот и пријателите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Пред триесет години, со доаѓањето на манастирот, посакала од игуменот да биде благословена како Ангелина, зашто тоа име најповеќе ѝ прилегало, како што му прилегало и на нејзниот син.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Селото Бразда, сосе селаните, до пред ден-два, беше во атарот на Свети Ѓорѓија-Горг, а сега, откако манастирот беше затворен од Турците, имотите им беа разделени на заслужните воини од битките во Унгарија и Босна, а селаните, заедно со нивите, шумите и чаирите, без едно-две, станаа кулукчари и поданици на Падишахот, потурчени насила и дури со амин од игуменот, за да не се крене поголема врева и да не се исукаат јатаганите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Игуменот продолжи, кркорејќи од старечката кашлица:
„Имај на ум и ова: секој што доаѓа на панаѓурот, било Грк, или Бугарин. или Србин, Латин, Арбанас, Влав, да ја плати законската такса.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Истиот час ибн Бајко ја виде сликата на игуменот од Свети Ѓорѓија-Горг како си го става петрахилот, зема жарче за темјанот и се готви да го испее и да го искади детето што му го беа донеле. Тоа дете како да беше самиот тој.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
