кок (м.)
Прочитав кај Шимборска дека животот трае Неколку знаци со нокот оставени на песокта Ако побарав од спомнатата старица со бел кок Мислење за ова банално прашање Веројатно ќе изјавеше: Мојот живот уште не почнал!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Влегува Мира облечена во бела детска униформа, бели чорапи и сандали. Косата фатена во кок.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тогаш тој, во својата душа, знаеше дека таа беше во собата, и тогаш во темната месечева светлина, што се процедуваше низ пердињата, ја виде неа како жива слика, го виде нејзиното убаво бледо лице, дебелиот кок руса коса, и начинот на кој го движеше своето вито тело.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Устата ѝ беше намачкана со црвен кармин за усни, а во косата направена во кок имаше сребрена обетка со зелено стакленце.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
