коте (ср.)
А знаете што сакав да кажам? — Бугарине! Бугарине му викаат на маче коте!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: Ама што ти треба тебе да расправаш дека Бугарите му викале на маче коте.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: У, зулум голем, кој викал на маче коте?!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Местенцето е добро. Ни дете, ни коте, шо велаат. Човекот е домаќин, од домаќинцки сој.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И веќе на земјата не останал жив човек. Никој, ни дете ни коте.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Имало години, старите тоа го слушале од татковците, кога по македонскава земјичка чумата собирала цели села и градови, во нив ни дете ни коте не останувало.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Останала сосипана старица, ни дете ни коте имала повеќе.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
