лов (м.)
Стариот Циганин не пушта од рака таков лов, таков гопем крап. (Од десно се слушаат гласови.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Откако го собраа својот богат лов, другарите го свртеа чунот за назад.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Се разбира, тие тогаш се занимавале со сточарство, лов, пчеларство и по малку земјоделие.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Еднаш кога Капсула и јас се готвевме за ноќен лов, влезе некаков ѓавол во неговиот дедо - да оди и тој со нас.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Убав лов падна вчера.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но ловот и за него, како и за сите, беше зар и тој не еднаш се врати со празни раце...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А двете братчиња, двајцата бестрашни ловци, Митко и Сашо беа презадоволни од денешниот лов.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Пријателите, харемот, ловот на срни - сѐ имаше изоставено и заборавено.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Иако подигна најраскошни сараи и доведе најубави жени за харемот, ловот на срни му остана и понатаму на Авзи-паша најголема негова страст.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се гледаше дека денешниот лов му е успешен.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
И не знаеш што е тоа месечар. Не знаеш што е тоа лов на вештерки, не те мамат зраците на небото кон бели бездни.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Притоа, додека го чекаше, тој немаше ниедна друга мисла, не мислеше дури ни на тоа, што значеше за него еден таков среќен лов; беше само еден благ трпнеж задоволство, што се раѓаше во неговата рака и во неговото рамо и му се ширеше по целата снага, обземајќи го сиот во своите топли бранувања.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој миг всушност треба секогаш да биде во тебе, готов за целото време, да ги знаеш сите движења за него, изострен, постојан, но и скриен така за и самиот да не бидеш свесен за него. Затоа и се вика лов.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, тоа секогаш било еден голем, еден негов вистински лов, во кој секогаш знаеше да заплива без двоумење, тој лов на осамените вепри.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Како спомен на ловот издлабил во каменот писмо.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Честопати царот одел на лов. Еднаш - велат - царот дошол на лов во Караорман по диви свињи.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Ете, кај Дамчевци се настрвил Булиман; нема недела да не дојде со десетина парталковци, маната на лов по Лигураса, слегуваат долу в село и со дни и недели беснеат со таа кучка — ќерка му Ѓурѓа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
23. КОЛКУ ЗБОРОВИ КАЖЕ, ТОЛКУ И ЛАГИ ВРЗАЛ - си ја фрла мрежата за лов во матна бара и низ високиот шевар сѐ понатаму брза за што поголема лага, за што поголема пара...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Некогаш на замин, по „добар лов" ѝ потфрлаше на мајка му по некоја и друга лира да ја ублажи сиромаштијата и да не го избришат од нивните тевтери, да има лице да се прицне некогаш кога ќе го подгонат полјаците, заптиите и фариите од Полчишта.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Распространета низ целиот свет неа ја знаеја сите општества – оние кои живееја од ловот и оние кои сега живеат од електрониката.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
