мис (ж.)
Но јас, мис, никогаш не сум пиел виски, јас мис, вечерва разговарам по линијата на срцето со мојот старец Бен.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Уште две чаши, мис? Вие сте расположена и само се шегувате.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Пред да биде уапсен поради реметење на јавниот мир (зошто се обидуваше насилно да ја свлече растревожената Чикита), тој стигна да изјави дека изборот за мис е чиста провокација; имено, татко ѝ на Чикита е водич на „федералистите“, а и нејзиното бикини било во боите на националното знаме на големиот сосед“.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ти си мис над мисовите, ама не си била моја среќа.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Неговиот дедо Михаило (познат по тоа што едно време бил визитинг- професор на Универзитетот во Беркли, Калифорнија) и мојата баба Добрила (позната по тоа што пред војната била избрана за мис на Врњачка Бања) се брат и сестра, родени во црковен брак од прадедото Милош (познат по тоа што во почетокот на минатиот век во Швајцарија победил на натпревар по боб-санкање така што не знаел како се кочи бобот) и прабабата Даница (позната по готвење оброци со австроунгарски имиња од типот на штрудли, шненокли и шуфнудли).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Во „Ливчињата“, под ознаката : Вечер, 21 октомври, Ѓошо Савев со скудни но бирани зборови има констатирано дека работите се одвиваат во позитивна насока; дека Мис Стон има сѐ поповолни сознанија за Револуционерната организација и за борбата на народот на Македонија за слобода, и дека не е далечен часот кога нејзиниот страв и отпор ќе прерасне во длабоко разбирање и љубов, независно од нејзината оценка дека грабнувањето го смета за несоответно и нехумано.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
„Ми се чини дека сешто се случува во времето на соништата “констатирала Мис Стон мислејќи веројатно на својата судбина но и на положбата во која тие се наоѓаат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Во таа далечна есен на 1901 година, по вечерата, во малата куќарка над коријата, грабнатата Мис Стон беше многу расположена.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Александар мислеше дека одамна се ослободил од тоа, ама мечот кој што на кратко му го пресече телото додека се поздравуваше со некрунисината мис тинејџер на неговата генерација го увери во спротивното.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
