сос (м.)
И он отишел, влезнал дома, и скоро земал тефтеро, и видел жената на господаро курвила сос еден измеќар. Ама не гледал на них.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
И ја фанал за косите и ја испадил сос детето. И она отишла у еден роднина.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Отец го благослови и прати го да иде сос Божија помошт.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Ја искам сенка, ја искам прохлада, Душевна ја искам тишина, Че клето ми срце доста вече страда, И сја нагледа вцекаква злина: Коварство сос бедност, сос гордост лукавство, Сон мртов, глупава простота, Љубов на слова, и слога без братство, И хитрост, лâжлива доброта.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
О, зашто не забравам млади години, Детинство, најхарниј дар, Кичести полета, зелени градини, Младиј сос овци овчар!
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
Ја го гледах, ја го вардех како свои очи и сос него ја забравах тешки си години.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
„Стојно - Стојанке, моме убаво, сношти го ние брат ти видовме, во Прилеп града борба водеше, борба водеше сос фашистите, сос фашистите, сос Германците.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
И кога се распламтеа сите запалени сосови, тој виде како се отвара вратата од кулата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
За такциратот на соседите од Белоперевци, дувна едно ветерче откаде Смечот, та искрите од запалените сосови ги потфатија и блиските копи и кошари.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
шумот на ветерот или како драматичниот гурманолет станува историја ... кога водачот јавнат на столица пеејќи борбени песни за ноќните коњаници место следбеници слуша еребици зошто одамна не каснал дивеч туку мора секојдневно да џвака леб сирење и пржени пиперки кога сиот озарен довикува да ги стават во сос со кнедли тие следбенициите веќе сто и еден ден пред портата (тука водачот слуша торта и се облизнува над единствениот вкус на детството)во секој зрак што се одбива од полуразурната куќа на старецот откриваат нов збор а оној меѓу нив што го одредија да ја пренесува светлината занесен го носи сонцето во сонот и во здивот што го топли како со него да дишат далечните претходници...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Откако ја изеде својата порција шпагети со сос од патлиџани, грашок и шампињони, од салветата што му беше приложена до чинијата направи десетина мали топки и со некаков ластик кој на кој знае кој начин се најде во близината, се обиде да го гаѓа својот пријател сликар, на што овој се навреди и побегна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
А Полнета кокошка со компири и сос слета под мојот прозорец. Дали да ја изедам?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
„Да?“ Мама погледа спроти масата што ја постави како некаква прекрасна сребрена стапица, чудесна јама со сосот од печено месо во која најпосле, како побеснет ѕвер од некои дамнешни времиња, фатен во јама со катран, можеби ќе попадне нејзиниот маж и ќе биде задржан во неа за да гледа низ решетките од јадеци, засекогаш на сигурно.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Текстот Во убав сос (1941) исто така беше жестоко нападнат.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Пржени компирчиња за вечера, артичоки во сос, ликер од вишни, сочен колач‚ цела шунка... Сѐ на сѐ, вистинско изобилство и уште грст нарциси расфрлани дури и по чаршавот, меѓу шолјите!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Винстон ја беше зел својата лажица и брцкаше во бледиот сос што се разлеваше по масата, правејќи цртеж од едно развлечено поточе, како Сајм претходно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еднаш, док бев малецак, у дворот на нашата стара куќа, у нужникот најдов, скриено под даска, едно кесе пуно сос пари.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
„Знаеш...“, неочекувано му рече Германија по неколку месеци, станувајќи од масата да ги сервира приготвените шницли во бешамел сос со печурки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Оној што го разочара го паркира џипот и додека автоматската врата на гаражата полека се затвораше, од предното седиште ги извади хартиените ќеси полни со пластични шишиња со природен џус, конзерви со сос од домати, парчиња свежа риба завиткани во мрсна хартија, јајца, вакуумиран леб веќе исечен на парчиња, филтер-кафе, пена за бричење, зелена салата, крем за лице за мажи...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Е, јас лично сум видел сос мои очи.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
