о (чест.)
О, зошто немав сабја јас, та со неа мавтајќи, да летнев како јунак в бој!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
— Како?! — О, господе, овде не те оставаат и болеста да е твоја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— О, па вие денеска зедовте аванс!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
О, да можам сите солзи да ги соберам!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
О, тие вити танчери што прегореа од мрак. О, тие чудни девојки, што исчезнуваат без трага...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
А ако случајно се обидеш да испратиш по некој дисонантен прдеж - о, еве ги, чаршиските полицајци на духот, кафеанските мудреци ко пена на мртвото море.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тики (Ја граба за рака): О не, не. Ти верувам.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
На едно место (5, 9), Хорот дури ѝ вели на Возљубената: Со што е твојот возљубен подобар од другите возљубени, о, најубава меѓу жените?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Елефтерија, каква што ја имаше дадено Господ, просто откачи: „О, да. Еднаш. Со една црнкиња. Ама тоа не ме вовлече. Мажот е маж“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„О, Даниел, многу сум среќна. Одвај чекам бебето да дојде и да го видам. Знаеш дека ќе биде машко.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
- О, тето! Сум заспала. Сонував сон кој целата ме растрепери.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
